بدون عنوان

یاد حرف پدر مهربانتر از جانم افتادم که همیشه به ما میگفت:" خوب است که دیگران شما را از چشم من نمیبینند وگرنه به یقین شما را خواهند دزدید"

و من ایمان آوردم به این حرف زیبای پدر خوبم...خوب است که هیچکس پسرک مرا از چشم من نمیبیند...هیچکس.

پسرکمان میدود..ما میخندیم.میپرد ما غش میکنیم. حرف می زند ما اصلا زنده نیستیم و وقتی میخوابد ما با هر بار نگاه کردن به اینهمه زیبایی غرق اشک میشویم.خدایا چرا ما را این همه بی جنبه آفریده ای؟