ی قرار دوستانه

پس از گذروندن اون مصیبت نامه و بیداری های پی در پی و بهانه گیری ها و ......

کم کم صدرا عادت کرد.

همسر گرام که دید خیلی خسته شدیم پشنهاد ی سفر به جنوب رو داد

ما هم که کلی دوست با مرام توی جنوب داشتیم از خدا خواسته حرکتتتتتتتتت

دوست صمیمی خودم و صدرا اتفاقا مشهد بودن

اول اونا اومدن خونه مون تا بعدش اگه شد ما بریم پیششون که نشد

ولی خیلی خوشحال شدم که بعد از مدت مدیدی آشنایی افتخار دادن و اومدن خونه ما

البته من از اونروز عکسی ندارم و فقط این و از وب دوست عزیز برمیدارم جهت یادگاری

اون روز این دوتا عالمی داشتن با هم

ما هم فقط مواظب جوجه ها بودیم و نشد خودمون دلی از عزا در بیاریم ههههههه

ولی به من و صدرا که خیلی خیلی خوش گذشت

هرچند ی اتفاقاتی باعث شرمندگی من شد